15/7/2024
🍹 Virgin cocktailuurtje met Dash
Wanneer wist jij dat je over je ex heen was? 💔 Bij mij viel het kwartje deze zomer. En met ex bedoel ik dus wijn, bier of die andere drank waar je zo veel van hield.
WTD collega Chris en ik hebben enkel een alcoholvrije relatie :)
Ik had deze zomer een openbaring. Lang verhaal, maar ik deel het graag met je delen, want volgens mij ben ik naar een volgend level in mijn alcoholvrije bestaan gestegen.
Het gebeurde niet lang nadat G. en ik weer terug waren in Amsterdam. Ik stond wat liflafjes op te warmen in onze nieuwe (bijna affe) keuken, toen G. opeens verkondigde dat ‘ie zin had in wijn. We hadden nota bene net een week in Bordeaux gezeten zonder één glas wijn te bestellen (dat was al een mind fuck voor me en part of the proces), maar nu - terug op het nest, kreeg G. een acute aanval van trek in rood, zijn favoriete zuipsap. Dat heb je soms.
Hij had pech. Vroeger struikelde je hier letterlijk over de dozen wijn, maar op mijn vijftigste verjaardag in februari heb ik alle wijn die ik in huis had opgeschonken aan mijn gasten. Wat er over was, gaf ik mee in dozen. Niet alleen omdat die flessen hier stonden te verstoffen, maar ook omdat we een verbouwing ingingen dus ALLES MOEST WEG. En alles ging, no regrets, op één fles na; de laatste van een paar Barolo’s uit 2010 die we tijdens een vakantie in Piemonte hadden meegenomen. Geen fles van honderden euro’s, maar wel een waarvan ik benieuwd was hoe hij zich ontwikkeld had en die ik, nou ja, koesterde, gewoon omdat hij al zo lang bij ons was.
Tegen beter weten in trok G. wat kartonnen dozen open, maar vond tot zijn groeiend chagrijn alleen flessen alcoholvrij. Toen verdween hij naar mijn werkkamer en kwam even later triomfantelijk de keuken inlopen, zwaaiend met de Barolo.
Ik was die fles eerlijk gezegd al weer vergeten, maar begon meteen tegen te sputteren. Nee, niet die…. niet op een gewone dinsdagavond… yadayadayada. Tot ik plots stil viel en me realiseerde dat het me geen drol uitmaakte wat er met die fles gebeurde. Mijn reactie was niet meer dan een reflex, een oude spier die nog een laatste spasme maakte, als een kip die door blijft rennen zonder kop.
“Fak it,” zei ik. “Trek maar open.” En het voelde - fysiek bijna, alsof ik een level up ging. Alsof er weer wat lijntjes werden doorgeknipt. Weird.
Barolo mio… Ik heb ‘m geroken, geproefd en zelfs doorgeslikt. Een paar slokjes. Het deed me *niets*. Nou, niet helemaal waar, ik vond ‘m echt mooi ruiken. Naar tabak en leer en na al die jaren in de fles zelfs nog naar verse rode kersjes, maar het was een zakelijke waardering, geen emotionele. In smaak was ‘ie me te heftig. Alcohol brandt tegenwoordig op mijn tong en voelt onprettig. Het was wel heerlijk om weer eens mijn grootste Riedel glas te aan te kunnen rukken. Ik schonk voor G. een grote bel in, en zag hem genieten.
Opeens wist ik ook de perfecte drank om zelf open te trekken. Ik had nog een fles rode Feral no.3 koud liggen, een bijzondere blend van gefermenteerde rode en witte bieten, met een infusie van pepers, hout en tijm. Gemaakt door een Italiaanse producent uit Alto Adige, puur natuur en ongelooflijk lekker.
Ik nam zelf ook een behoorlijk wijnglas en walste er de Feral in rond: hij hing dik en baksteenrood in het glas, de geur verleidelijk en met de grootste beloning in de smaak: vol en kruidig, aards maar fris. Een klein tinteltje op tong en in de keel door de zwarte pepers, maar geen alcoholbrandje zoals bij de Barolo. Na de eerste slok, wil je meteen meer, nog een, en nog een - en toen kwam de tweede mind fuck: ik werd hier opgewondener van dan van de Barolo. Nieuwe geuren, onbekende smaken, spannend en wild. Zo lekker! En nog goed voor je ook, wat ook weer dopamine geeft.
Let wel: niet iedereen zal dit waarderen, net als niet iedereen Barolo-fan is. Maar als je ook wilt proberen, Feral heeft vier smaken. De nummer 2, de ‘Orange’, is het wildst: zuur-zoet, behoorlijk pittig en met niks te vergelijken. Ook de witte (citrus, dorstlessend, makkelijk) en de andere rode variant (aards, kruidig rood) hebben een spicy afdronk. Alle vier zijn ze zowel complex als toegankelijk. (En ook lekker als je geen bietenfan bent.) Ik ben fan, maar dat snapte je al.
Ik ben wel benieuwd hoe jij nu tegenover je alcoholliefde staat. Even afgezien of je alcohol afwisselt met alcoholvrij, of helemaal nooit meer drinkt: kost het je op dat moment moeite? Voelt het nog steeds alsof je iets laat staan? Ik lees je graag.
🆙 Tot slot nog een paar tips, want daar ben ik voor tenslotte.
Waar ik graag eet: Café Picknick op landgoed Rorik. Kees Elfring, legendarische chef van voorheen Marius en Worst, kookt in zijn gezellige stube op landgoed Rorik (tegenover restaurant Zacht Staal). Ga daar heen voor het geweldige eten, en geniet erbij van de kombucha’s van Leave Your Sword 💯 Pad van Altruda 1, Beverwijk
Waar ik graag drink: Bar Mimi in Amsterdam. Een echte kroeg-vibe, maar ze koken er ook heerlijk (shared dining, mind you). Leuk om met je drinkende vrienden heen te gaan, voor jou hebben ze virgin cocktails en een reeks alcoholvrije biertjes.
Wat ik ga uitproberen: de nieuwe alcoholvrije slijterij in Zeist! ZeroZer0.0 (spreek uit: Zero Zeroo?) is afgelopen weekend geopend. Van drie ondernemende kerels die in hun “studententijd voldoende alcoholische versnaperingen hadden genoten” en nu markt zien in <0.5% - dat belooft wat. Je kunt naar de winkel om zelf een flesje uit te zoeken of bestellen in de webshop, maar ze bieden ook proeverijen en hebben een mobiele bar te huur voor feestjes en partijen. Adje Van Binsbergen! Slotlaan 172 Zeist, woe-do-vrij 10.00 – 17.30, za 10.00 – 17.00.
🔥 Meld je aan voor de nieuwsbrief vol spannende tips om no & low te drinken!
Geen zorgen, geen spam. (2x per maand)