
De laatste tijd kon je geen krant (Het Parool of De Volkskrant) openslaan zonder iets te lezen over sober clubbing. Het idee: een technofeest zoals elk ander, maar dan zonder alcohol of drugs. Het Trimbos-instituut claimt dat 99 procent van de 16-35-jarigen drinkt tijdens het uitgaan, en meer dan de helft weleens xtc combineert met drank. Nuchter feesten klinkt dan ook bijna radicaal. Natuurlijk moest ik erheen, alleen... ik was nog nooit op een technofeest geweest. Yup, nog nooit. Dit werd dus mijn clubontmaagding - en dat nuchter.
Van bier naar kombucha
De setting: club Parallel, een dependance van Paradiso in Amsterdam Noord. De bar: leeg. En volledig alcoholvrij, met onder andere Nona gin, kombucha van de tap en 0.0 cava. En dan het pijncentrum voor iemand als ik: de dansvloer. Hoewel ik volwassen werd tijdens de house- en technogloriedagen van de Roxy en de iT, heb ik dat allemaal alleen van de zijlijn meegekregen. Ik kan niet tegen drugs en sleet mijn nachten in de kroeg met een goed glas bier of smerige wijn - zittend, bij voorkeur. De clubscene is voor mij dus onbekend terrein, en nu zweette ik peentjes. Dansen, wel eens van gehoord. Techno, eigenlijk geen idee wat dat is. Mijn boomer-moves zouden in ieder geval genadeloos aan het licht komen.
Party like there is a tomorrow
Bij de deur werd ik al op subtiele wijze voorbereid door de door bitch: "Welkom, je weet dat dit een sober feest is?" Alsof ik op het punt stond per ongeluk een yoga-retraite binnen te wandelen op zoek naar een afterparty. Ik wist het, maar goed dat ze het nog even vroeg
Binnen hing een relaxte sfeer. De hypnotische techno viel me alles mee, en er werd al gedanst – hoewel het pas tien uur was. "Mensen hoeven hier niet te wachten tot de drugs inkicken," vertelde organisator Marit Brom later droogjes. Inderdaad, er werd gedanst alsof het de normaalste zaak van de wereld was, wat natuurlijk ook zo is. Maar waar je op reguliere feesten niet altijd weet of mensen zich écht zo voelen of dat de MDMA de de maat slaat, wist je hier zeker: als iemand raar stond te dansen, was dat gewoon omdat ze echt raar waren 😄 Met andere woorden: iedereen was gewoon zichzelf. En dat was verfrissend, al smachtte ik voor mijn eerste dans moves hard naar een excuus.

Maar… hoe verdienen ze geld?
Een klein mysterie: de baromzet. Mensen drinken nu eenmaal niet door van een alcoholvrij. Het bleek dat Paradiso aan dit soort evenementen korting geeft voor de zaalhuur, en dat de organisatie van Sober Clubbing ook nog gesubsidieerd wordt – gelukkig, want van de verkoop van kombucha en spa krijg je je bargarantie niet rond.
Je hoeft niet
Een vriendin, fervent uitgaander met een minder nuchtere voorkeur, was sceptisch toen ik haar vertelde over mijn ervaring. Ze kon gewoon niet geloven dat er écht geen mensen waren die drugs hadden gebruikt. "Maar je kan toch gewoon met een pilletje alvast van huis vertrekken?" vroeg ze ongelovig.
She was missing the point. Natuurlijk kun je met een pilletje op naar dit feest gaan, maar waarom zou je in godsnaam?! Je kunt naar ieder ander feest met een pilletje op. Dit feest is er juist voor mensen die naar een club willen waar ze nuchter naar binnen mogen. Waar je juist niet raar wordt aangekeken als je sober binnenkomt. Zie je de absurditeit hiervan?
Ik ga zeker nog een keer. Ik ben om. En dol op techno, blijkt.
Zelf naar Sober Clubbing? Volg ze hier: @soberclubbing op insta