Je kunt nog zoveel weten over het terroir van de rechteroever van de Garonne - als puntje bij paaltje komt, zit zelfs de grootste wijnexpert er blind dikwijls faliekant naast.
Er is een gazillion onderzoeken gedaan onder consumenten en professionals of ze, puur op smaak, dure flessen van supermarktbocht kunnen onderscheiden. Dat lukt beiden groepen ongeveer even goed: in 50 procent van de gevallen.
Bij het beoordelen van een drank speelt namelijk niet alleen smaak een rol. Je brein neemt automatisch alle andere omgevingsinformatie mee in de waardering. De kleur, de verpakking, de prijs, de temperatuur, het moment en de locatie waar je iets drinkt - allemaal factoren die minstens zo bepalend zijn voor je perceptie, en ook je oordeel.
Zodra onderzoekers expres met die factoren gaat rommelen, lopen onze interpretatie, herkenning en oordeel meteen in de soep: witte wijn met rode kleurstof werd door wijnkenners beschreven in termen van ’bessen, rood fruit’ en dezelfde wijn zónder kleurstof met termen als ‘groene appel en citrus’. Onderzoekers lieten wijnkenners een kostbare Bordeaux proeven uit de originele fles, en daarna uit een fles uit de supermarkt; de waarderingen van dezelfde wijn lagen mijlen uit elkaar.
Met andere woorden: je weet niets. ☺️ En wie denkt dat ‘ie wel wat weet, nodig ik bij deze uit voor een blindproeftest!
Overmoedige proevers
Op een wijncursus leer je geur- en smaakaroma’s aan specifieke druifsoorten en wijnstreken koppelen. Hoe meer je proeft, hoe beter je wijnen leert herkennen. Soms kun je na een tijdje gaan denken dat je een echte kenner bent. ‘Deze verdejo heeft kurk! Ha! dat ruik ik toch maar even goed.’
Je roept wat over mineraliteit tijdens etentjes en iedereen kijkt bewonderend naar je.
Je roept wat over de correlatie tussen klei en structuur op je proefclubje, en mensen knikken gretig.
Tot je overmoedig wordt, en op wijnreis roept dat de chardonnay naar jouw smaak net iets te veel hout heeft gehad, om vervolgens door een meneer gecorrigeerd te worden (het lef van die vent!): de wijn heeft helemaal geen hout gehad. En wie mag u dan wel zijn, vraag je. De wijnmaker, ah, oké.